დალაქი თუ სავარცხელი?

    (თარგმანის თეორია და პრაქტიკა)
 
    არ მახსოვს – ვინ და რატომ – მთხოვა პაბლო ნერუდას ერთი სონეტის თარგმნაში დავხმარებოდი... ესპანური არ ვიცი, თუმცა ზოგადად აზრის გაგება ძნელი არ არის... "Google"–ის მთარგმნელიც მოვიშველიე და ასეთი რამ მივიღე:


    Me falta tiempo para celebrar tus cabellos.
    Uno por uno debo contarolos y alabaros:
    Otros amantes quieren vivir con ciertos ojos,
    Yo solo quiero ser tu peluquero.
                                  (პწკარედი)
    მე არ მყოფნის დრო რომ ვიზეიმო შენი თმა,
    (ალბათ, "ვიზეიმო" ანუ აღვფრთოვანდე შენი თმით)
    ერთმანეთის მიყოლებით უნდა დავთვალო და ვეთაყვანო მათ,
    სხვა მიჯნურებს სურთ ხილვა მხოლოდ თვალებით
    მე კი შენი დალაქი მინდა ვიყო.

  ქართულში "პარიკმახერს" ვერ იტყვი, არ არის ჩვენთვის "პოეტური" სიტყვა (შეიძლება ესპანელებისთვის არის, მაგრამ თარგმანი სრულდება ქართველებისთვის და არა ესპანელებისთვის), არც "დალაქი" გამოდგება, რადგან აღმოსავლური ელემენტი ევროპული ენიდან თარგმნილ ლექსში ძალიან ჭრის თვალს და ყურს..... ასე რომ, ლექსის შინაარსიდან გამომდინარე, შეიძლება ე.წ. ლირიული გმირი შეედაროს "სავარცხელს", მთავარი აქ ისაა, რომ ამ გმირს სურს ყოველი ღერის შეგრძნება და მოფერება.... (რასაც სავარცხელი ნამდვილად უკეთ შეძლებს, ვიდრე პარიკმახერი).

    შედეგად ვიღებთ ამას:
    არ მინდა ვთვლიდე, ერთად შეკრულ, მე შენს ნაწნავებს,
    თითო ღერს დავთვლი და ზეიმად ჩავთვლი ამ წამებს;
    სხვას ეგებ შენი მზერა ხიბლავს და ეს აწამებს,
    მე კი მსურს შენს თმებს სულ ვეფერო სავარცხელივით.

იანვარი, 2012 წ

P.S. 2013 წლის მინაწერი:

არ ვიცი, რამდენად იცნობდა ჩილელი პაბლო ნერუდა აღმოსავლურ პოეზიას, მაგრამ ომარ ხიამს მიაწერენ ასეთ რობაის.... ზოგადი მსგავსება შეინიშნება:

     ვარდივით სატრფოს ტრფიალი და ბედნიერება
     მოვა, თუ ბევრჯერ აიტანე ეკლის ძგერება;
     თვით სავარცხელიც სანამ ასად არ დაისერა,
     მანამ ვერ შეძლო ლამაზმანის თმის მოფერება.