...ანუ
შეეცადეთ ყოველთვის დაიცვათ დადგენილი ნორმა!
2004 წელი იყო, გაზაფხული. ერთ ღონისძიებაში ვიღებდი მონაწილეობას, უფრო სწორად – ვესწრებოდი გარკვეული პროფესიული დაინტერესების გამო და ეს არსება პირველად იქ დავინახე, თუმცა–კი ამბო-ბდნენ, რომ სადღაც რაღაცაში მონაწილეობის და თავისი საქმიანობის გამო გარკვეული პოპულარობით სარგებლობსო უკვე....
იმ ღონისძიების შესვენებისას, სად იყო სად არა, მიკროფონებიანი და კა-მერებიანი ადამიანები გამოჩნდნენ და უკვე ხსენებულმა არსებამ ჩემგან პირველი ყურადღება იმით დაიმსახურა, რომ "телевизионщик"–ების გამოჩენაზე ისე გაიფხორა, როგორც ფარშევანგი და, როგორც გაირკვა, მისთვის უკვე ნაცნობი ჟურნალისტების ყურადღება მიიპყრო... მათაც ცნობილი რესპოდენტი არჩიეს ვინმე ახლის გაწვრთნა–გახედვნას და ეს ჩემთვის ახლადშემჩნეული არსება "ძლივს დაითანხმეს" ინტერვიუზე.
და დაიწყო, მაგრამ რა დაიწყო!....
– განათება მარცხნიდან დადგით, აქეთ მეტი თმა მაქვსო...
– კამერა ოდნავ დაბლა დაწიეთ, რომ განსახილველი თემის ამაღლებულობა იგრ-ძნობოდესო
– ამ კაცის ფონზე გადამიღეთო (მაშინდელი "კერპის", რომლის აქტიური მლანძღველ–მაგინებელი სულ მალე თავად გახდა იმ ინტერვიუს გმირი)....
– სიუჟეტის დამონტაჟებას რომ დაიწყებთ, აუცილებლად დამირეკეთ და ტექსტი შემითანხმეთო...
და ასე შემდეგ....
ვიჯექი იმ ღონისძებაზე რეგლამენტით გათვალისწინებული დროის ტყვეობაში და იმას ვნატრობდი, როგორმე მალე დამთავრებულიყო ამ არსების სატელევიზიო კეკლუცობა, თორემ ნამდვილად აღარ დავუცდიდი ღონისძიების გაგრძელებას და სუფთა ჰაერზე გამოვიდოდი სულისხუთვისაგან გადასარჩენად.... გულში კი ამ არსების გინების ისეთი კორიანტელი მქონდა, რომ ნამდვილად მიკვირდა – ეს ჩემი ლიმიტი კახელობისა როგორც იქნა დღეში სამ წუთამდე ჩამოვიყვანე და ეს რა მემართება, რომ უკვე 10–15 წუთია ვერაფრით ჩავახშე–მეთქი ხსენებული კორიანტელი და რატომღაც იმ არალიმიტირებულ "შემკობებში" უფრო მეტად გამოთქმა "შენი ჯიშის ასე და ისე....." ბატონობდა.... და თურმე არცთუ "რატომღაც".
ახლა 2011 წელია და ჩემი ლიმიტი უკვე ორ წუთამდე ჩამოვიყვანე, თუმცა ხანდახან საპრემიო "შემკობები" იჩენს ხოლმე თავს და მას ვერაფრით ვუმკლავდები, რადგან გარემოდან შემოსული გამაღიზიანებელი ფაქტორები "სლიშკომ და იმენა" ამაზრზენია... ამიტომაც ვწყვეტ ახლა წერას და გავდივარ კულისებში, რომ პატივცემული საზოგადოების წინაშე ცუდი არაფერი წამომცდეს იმ უკვე რამდენჯერმე ხსენებული არსების შესახებ, რომელიც 7 წელიწადში ერთხელ მაიძულებს ნორმების დარღვევას.
ღმერთმა გაძლება მოგვცეს ასეთების ხელში!
Комментариев нет:
Отправить комментарий