среда, 6 марта 2013 г.

იაფფასიანი I love you


ა) ...არა, ცუდად არ გამიგოთ –  ადამიანს რომ ეუბნები "მიყვარხარ"–ო, როგორ შეიძლება საძრახისი იყოს, მაგრამ, სამწუხაროდ, ასეთ ყოველდღიურ–ყოველფეხისნაბიჯურ და საყველპურო "მიყვარხარ"–ში ისევ ის დამღუპველი სენი ფუთფუთებს, რასაც მიმბაძველობა ჰქვია... უფროსი თაობის გამოცდილებისა თუ არ გჯერათ, ნახეთ ძველი ქართული ფილმები, გადაათვალიერეთ კლასიკური ლიტერატურა და ნახავთ და მიხვდებით, რომ ამ "გულისგულ საგოგმანებ" სიტყვას ქართველები მხოლოდ უკიდურესად საჭირო და აუცილებელ დროს ამბობდნენ... ამიტომაც ჰქონდა ფასი!
ბ) მერე ცხოვრების ჰოლივუდურ და ზოგადამერიკულ წესსა და ნორმებსაც დააკვირდით და  ადვილად შენიშნავთ – პატივცემული იანკები ერთმანეთს ეუბნებიან "I love you" პრაქტიკულად ყველანაირ სიტუაციაში... კი მინდოდა ახლა ეს სიტუაციები ჩამომეთვალა იუმორით და ირონიით, მაგრამ გადავიფიქრე – ეს მათი ჩვევაა, ზოგჯერ აკვიატებულიც კი და არ მინდა ამის გამო დავცინო....
გ) ყველაზე დიდი უბედურება კი ის არის, რომ ზემოთხსენებული მოფუთფუთე სენი მიმბაძველობისა პირველ რიგში აღარიბებს და არსებობას უმოკლებს ჩვენს მშობლიურ ენას. თუ არ გჯერათ, გადახედეთ თუნდაც "ფეისბუქურ" ჩანაწერებს: იქ, სადაც შეიძლება იყოს – შენი ჭირიმე!.... შენ გენაცვალე!...  შემოგევლე!... (გეხუტუნე და გეხვანხვალე!) – ყველგან არის "მიყვარხააააააააააააააარ".
დ) იმ ცრუ ბიჭისა არ იყოს "დედა ენიდან", მგელი–მგელიო ტყუილად რომ იძახდა და როცა მართლა მოვიდა მგელი და საშველად რომ უხმო ხალხს და რომ აღარავინ დაუჯერა, მე მგონი, ბევრ თქვენგანსაც ასე დაემართება – უკვე იმდენჯერ გაქვთ ნათქვამი ყალბი, ცალყბა და მხოლოდ საზრდილობო "მიყვარხარ", რომ მართლა გულიანად სათქმელი რომ გაგიხდებათ ეს სიტყვა, აღარავინ დაგიჯერებთ...  
ე) მაშ!

Комментариев нет:

Отправить комментарий