მოგეხსენებათ, "მაღალ ფენებში" არსებობს აზრი, რომ "დაბალი ფენების" გასაბრუებლად მაქსიმალურად ბუნდოვანი სიტყვები და ფრაზები უნდა გამოიყენო და ამით ორ შედეგს მიაღწევ: 1. დაარწმუნებ მათ (ფენებს), რომ სიტყვებში გრძნეული ძალა დევს, რასაც უნდა დაემორჩილო და 2. ამ სიტყვების მთქმელი, ფლობს თუ არა, ემსახურება მაინც "გრძნეულებას" (...და ძაააააააააააააააალიან ჭკვიანია).
მაგალითი ავიღოთ რელიგიიდან - , ვთქვათ, "სედრათოლმანთაჰა"!!! წარმოიდგინეთ, როგორ ზეგავლენას მოახდენდა ეს სიტყვა მავან გლეხზე, რომელიც დღენიადაგ მიწას ჩიჩქნიდა ლუკმა–პურის მოსაძიებლად და უცებ ესმის – "სედრათოლმანთაჰა".... "რა უნდა იყოს–ო?" თუ დაინტერესდებოდნენ, ეტყოდნენ, რომ ეს არის "გრძნეულებით მოსილი ხე, რომელიც მეშვიდე ცაზე იზრდება..." – თქვენ რომ ყოფილიყავით იმ საბრალო მიწის მუშის ადგილზე ასეთი იდუმალი ბგერათშეთანხმების შემოტევას გაუძლებდით ვითომ?
თქვენ გგონიათ, დღეს იგივე არ ხდება?
ინებეთ თანამედროვე "ქართული"–ით ნათქვამ "ბანგი", რომელიც მხოლოდდამხოლოდ იმაზე "მეტყველებს", რომ მისი დამწერი "ძაააააააააააააააალიან ჭკვიანი", მეტი სარგებელი ასეთი წინადადებისგან არ არსებობს.... სარგებელი, რა თქმა უნდა მისი დამწერისთვის:
"სოციალური სტერილურობა (ალეგორიულობა/კარნავალურობა) უნივერსალურია".
მე სხვა არაფერი დამრჩენია, რომ არ შევძახო შთაგონებით – სედრათოლმანთაჰა – თქვენ კი გთხოვთ, თუ ხსენებულ "ბანგში" რამე ქართული აღმოაჩინეთ, შემატყობინოთ!...
Комментариев нет:
Отправить комментарий