...აიჩემებენ ხოლმე ამა თუ იმ სიტყვას და გამალებით ცდილობენ მის ხშირად თქმას, რათა "იმ ვინმეს" დაემსგავსონ, ვინც ეს სიტყვა ერთხელ თქვა და ამით ყურადღება მიიპყრო... ჰოდა, იწყება მიმბაძველობის მთელი გაგანია... არადა, სრულიად გაუგებარია, რა იწვევს ამ სურვილს, რომ ჰგავდნენ სხვას...(?!) ვითომ ის, რომ საკუთარი არაფერი გააჩნიათ?! არადა, რომ ჰკითხო, ვაიმე!..... ისეთი "კრეაწიულები" არიან, რომ.... ვაიმეეეეე!.....
ჰოდა, იმ სიტყვის შესახებ მსურდა საუბარი, რაც ძაააააააააან–ძააააააააააან სასარგებლო მისაბაძი საშუალებაა, ეს გახლავთ "პიარი" ("ფიარ"–საც ამბობენ); დიახ, ბევრმა იცის მისი წარმოშობის ისტორია, მაგრამ მაინც გავიმეორებ ჩემი შემდგომი სათქმელის უკეთ გასაგებად:
ეს გახლავთ აბრევიატურა, ანუ Public Relation–დან (საზოგადოებრივი ურთიერთობანი) აიღეს პირველი ასოები (P,R) და მათი ანბანური სახელების მიხედვით (პი–არ) შექმნეს ხსენებული სიტყვა, რასაც ახლა უკვე ნაირგვარი ქართული თუ რუსული თავსართ–ბოლოსართებით აპროწიალებენ (სხვათა შორის, მიმბაძველებს ერთი უცნაური თვისება გააჩნიათ: რაწამს აიტაცებენ მისაბაძ ერთეულს, უმალ იწყებენ თავის გემოზე გადაკეთებას და სწორედ ეს ჰგონიათ ქვეცნობიერად "კრეაწიულობა".... არა, ბატონი, საფუძველია მთავარი! საწყისის შექმნა კი ერთეულების ხვედრია). ასე მაგალითად, კარგადაა ცნობილი "პიარშჩიკი", სადაც ძირი (პიარ) ინგლისური აბრევიატურაა, სუფიქსი (შჩიკ) რუსულია და ქართულისთვის რჩება მხოლოდ ბრუნვის ნიშანი (პიარჩიკ–ი, პიარჩიკ–მა, პიარჩიკ–ს და ა.შ გესმის, პიარჩიკ-ო?).
ახლა ერთი საფიქრალი გამიჩნდა – ვაი და, ვიღაცამ ისეთი ფრაზა შეაკრიაწიულოს, როგორიცაა "გულითადი დამოკიდებულებანი" და "პიარის' ანალოგიურად ჯერ აბრევიატურად აქციოს და მერე გაახმოვანოს (...მერე გააჟღერებენ კიდეც, აბა, რას იზამენ?!); მე მგონი, უხერხული მდგომარეობა შეიქმნება.... თუ ვერ შეაკრიაწიულეთ, მინიშნებას გეტრყვით - ასოთა განლაგების წესის სახელი სწორედ ასე შეიქმნა: ან-ბან
Комментариев нет:
Отправить комментарий