თარჯიმნის მოგონებები (2)

• 1978 წელს, ჯერ კიდევ მეოთხე კურსის სტუდენტი რომ ვიყავი, ხარკოვში გამგზავნეს სათარჯიმნოდ - ირანელი რკინიგზელები იყვნენ ჩამოსული ერთ-ერთ სასწავლებელში, მათი მიზანი ირანის რკინიგზის ელექტროფიცირება იყო (მანამდე სულ ორთქლმავლები დათუხთუხებდნენ თურმე ირანში) და მათთან უნდა მემუშავა... თითქმის ოთხი თვე დავყავი იქ (მთელი მეორე სემესტრი)... იცით, მეგობრებო, ეს ოთხი თვე რა ოთხი თვეა! პირველი, რომ მთელი წელიწადია მისთვის, ვინც უნივერსიტეტში სწავლის ბედნიერებას მოშორებია და ა.შ.
• როგორც მოგახსენეთ, ეს იყო 1978 წლის იანვარ-მაისის პერიოდი... ირანში კვლავაც მყარად იჯდა შაჰი მოჰამედ რეზა ფეჰლევი... ჰოდა, სანამ ჩემს კურიოზს გიამბობთ, ირანის შაჰთან და მის მეუღლესთან დაკავშირებული ამბავი უნდა მოგახსენოთ:
• ბატონმა ჯემშიდ გიუნაშვილმა გვიამბო: 60-იან წლებში ირანის შაჰი მეუღლესთან ერთად საქართველოში ჩამოსულა და იგი ლაგოდეხის ნაკრძალში სანადიროდ წაუყვანიათ... ბატონი ჯემშიდი ყოფილა ამ ღონისძიების მთავარი თარჯიმანი და ერთ მშვენიერ ადგილზე, ირანის დედოფალს ფოტოს გადაღება რომ მოსურვებია, ჩვენს ფოტოგრაფს უთქვამს: მოემზადეთო სურათის გადასაღებად და ბატონ ჯემშიდსაც უთარგმნია - „ფოზ ბეგირიდ“ (პოზა დაიჭირეთ), რასაც დედოფლის მრისხანე მზერა და აღშფოთება მოჰყოლია... ბატონი ჯემშიდი მაშინვე მიმხვდარა, რაშიც არის საქმე და უმალ შეუცვლია ფრაზა - „ფოზ ბედეჰიდ“ (პოზა გვაჩვენეთ, გვიბოძეთ) და ყველაფერი მშვიდობიანად დამთავრებულა. საქმე იმაშია, რომ „ფოზ ბეგირიდ“ (პოზა დაიჭირეთ) სპარსული ენისათვის იგივეა, ადამიანს რომ უთხრა - გაიპრანჭე, კეკლუცობა დაიწყე და ა.შ. ცხადია, დედოფალი ამას უკადრისობად მიიღებდა, ხოლო „ფოზ ბედეჰიდ“ (პოზა გვიბოძეთ), სწორედ ის არის, რასაც ფოტოგრაფები ეუბნებოდნენ გადასაღებ ობიექტებს (სანამ ჩიტი გამოფრინდებოდა).
• მე კი უარესი რამ დამემართა:
• გაკვეთილი მიმდინარეობს ხარკოვში ელექტროდანადგარებთან უსაფრთხო მუშაობის შესახებ და მე ვარ თარჯიმანი... ლექტორი ამბობს: „თუ ადამიანს დიდმა ძაბვამ დაარტყა, იგი უნდა დავაწვინოთ და მივცეთ დამშვიდების და დასვენების საშუალება“. მე ვთარგმნე ეს ფრაზა და უცებ მთელმა აუდიტორიამ დაიწყო ხარხარი... 
• აღმოჩნდა, რომ, მეც, ბატონი ჯემშიდისა არ იყოს, არასწორად შევარჩიე დამხმარე ზმნა და იმის ნაცვლად, რომ მეთქვა - ძაბვადარტყმულმა უნდა დაისვენოს, მოსვენებულ მდგომარეობაში იყოს (რაჰათ ბაშად), მე ვთარგმნე ასე (სიტყვასიტყვით): ძაბვადარტყმული უნდა იყოს განსვენებული“ (რაჰათ შავად)
• ჰოდა, უცხო ენებს რომ სწავლობთ, გაითვალისწინეთ, რომ ხან შაჰებთან მოგიწევთ ურთიერთობა და ხან რკინიგზის მუშებთან... ყველა ენას კი თავისი ნიუანსები აქვს, რომლის არასწორ გამოყენებას ხშირად კურიოზულ (და ტრაგიკულ!) შედეგებამდეც კი მივყავართ.