пятница, 4 апреля 2014 г.

4 აპრილის ავტო-საგზაო საგა

(ვარაუდით და სინანულით)

...გააჩერა უზარმაზარი ჯიპი მეორე რიგში, ჩაგვკეტა სამი მანქანა და არც-კი დაფიქრებულა იმაზე, რომ რომელიმე ჩვენთაგანს, შეიძლება, გასვლა დასჭირდეს... არც გამოუხედავს ჩვენსკენ, რომ მზერით მაინც ეთქვა - სულ ცოტახნით გავაჩერე და მალე მოვალო და გაფარფატდა მაღაზიისკენ... ისეთი ნაზი და ნარნარი არსება იყო, რომელსაც პალტოსაც ვერ ანდობ ღილის დასაკერებლად - ემანდ ნემსი არ იჩხვილიტოს თითში და "ვავა" არ მოუვიდესო... ვიდექი და ველოდი, სანამ ინებებდა შოპინგის დასრულებას და ამასობაში თავად მის უზარმაზარ ჯიპს წინ ასეთივე "ძროხა" ჩაუდგა და მეორე ფარფატა არსებაც მაღაზიაში შევიდა (ნემსის და პალტოს ღილის იგავი ამ მეორე პეპელასთანაც ძალაში რჩება)... ეს უკვე მთლად კატასტროფა იყო ჩემთვის, რადგან ორმა ძროხამ ჩამკეტა ჩემს კანონიერად მოხაზულ სადგომში... ვიდექი და ველოდი, უსაზღვრო იყო ჩემი მოლოდინიც და უსაზღვრო ზღვად იდგა ბოღმაც ჩემს გულში... სად იყო, სად არა... პირველი ჯიპოსანი გამოვიდა მაღაზიიდან და რომ დაინახა, თავადაც ჩაკეტილი იყო და ვერ გავიდოდა, ისეთი ლანძღვა-გინება ატეხა, რომ კაცი მისი "ვავასთვის", ნემსს კი არა, ნაჯახსაც აღარ დაინანებდა, რომ როგორმე დაედუმებინა მისი ბილწი ენა... 

(ვარაუდი)
როგორც ჩანს, ახლა მოდაშია - რაც უფრო უხამსი სიტყვებით შეამკობ საკუთარ მეტყველებას, მით უფრო თანამედროვე და "სერთიფიცირებული" მოქალაქე იქნები, პახოდუ - პრადვინუტიც... 

(სინანული)
მე კიდევ ნემსის და პალტოს და ღილის იგავებით ვცხოვრობ... ძველი ვარ, ძველ დროს დავიბადე და რა ჩემი ბრალია?!

Комментариев нет:

Отправить комментарий