საით მივდივართ?!

არსებობს ძალიან კარგი ელექტრონული ლექსიკონი, რომელიც პირადად მე დიდ დახმარებას მიწევს მუშაობისას.
http://ena.ge/explanatory-online
მაგრამ არანაირად არ მომწონს სახელი იმ დაწესებულებისა, რომელიც ხსენებულ ლექსიკონს ქმნის - "ენის მოდელირების ასოციაცია"; არათუ არ მომწონს, არც მესმის - რა იგულისხმება ენის "მოდელირებაში"?!
ამ ელექტრონული ლექსიკონის თავფურცელის პირველივე წინადადება კი ძალიან სახიფათო და შემაშფოთებელ მოვლენას წარმოაჩენს. თვალსაჩინოებისთვის ეს შესავალი ნაწილი ლექსიკონისა გამოსახულებად ვაქციე, სადაც არაქართული სიტყვები წითლად აღვნიშნე და აღმოჩნდა, რომ ერთ წინადადებაში, სადაც 22 ენობრივი ერთეულია, 6 გახლავთ საკუთარი სახელი ან ნაცვალსახელი თუ კავშირი:
არნოლდ (1), ჩიქობავა (2), შოთა (3), რუსთაველი (4), და (5), იგი (6)... ცხადია, ჩამოთვლილ სიტყვებს უცხოური ერთეულებით ვერ ჩაანაცვლებდნენ.
დარჩენილი 16 სიტყვიდან კი მხოლოდ შვიდია ქართულია და ცხრა -  არაქართული.
* * *
მე ძალიან კარგად მესმის, რომ ბევრი სიტყვა უკვე ისე დამკვიდრდა ქართულ ენაში (...და არა მარტო ქართულში), რომ მათ გარეშე აზრის სრულყოფილად გადმოცემა თითქმის შეუძლებელია (ლექსიკონი, პროექტი, ინსტიტუტი და ა.შ.). მაგრამ მაინც... ეს შეფარდება - ცხრა უცხოური და შვიდი ქართული - უკვე ძალიან სახიფათო მოვლენაა...

არანაირ საყვედურს არ ვამბობ იმ ადამიანების მიმართ, ვისაც, საჭიროებისამებრ თუ კეკლუცობისამებრ, უყვარს და უხდება ე.წ. "პროგრესისასკენ მიმავალ გზაზე" ცხოვრების შესაბამისი თავისებურების დამკვიდრება თუნდაც მეტყველებისას და ვიმედოვნებ, რომ ოდესმე ისინიც იგრძნობენ ავისმომასწავებელი  საფრთხის მოახლოებას.... უბრალოდ ვსვამ კითხვას - საით მივდივართ და იქ, "სადღაც" მისვლის შემდეგ რომელ "მოდელირებულ" ენაზე დაველაპარაკებით ერთმანეთს... უფრო სწორად - ჩვენი შთამომავლები რომელ "მოდელირებულ" ენაზე ისაუბრებენ ერთმანეთთან?! ჩვენ ჯერჯერობით, როგორც ხედავთ, საუბრისას "შვიდ-მეთექვსმეტედ" ქართულს მაინც ვიყენებთ...