დაფიქსირებული წამები

კარგად მახსოვს, 1968 წლის სექტემბერის დასაწყისში, მეექვსე კლასელი რომ გავხდი, ჩემმა უფროსმა ძმა ფოტოაპარატი ФЭД-3 მიყიდა (სხვათა შორის, ეს ФЭД არის აბრევიატურა - Феликс Эдмундович Дзержинский); ჰოდა, იმ დღიდან ჩემი ცხოვრებაც შეიცვალა, სავარაუდო პროფესიაც დაისახა (...რაც ვერ ავისრულე) და, რაც მთავარია, ჩემი მშობლების, ნათესავების, მეზობლების, თანაკლასელების, თანაკურსელების თუ მასწავლებლების ცხოვრების ამსახველი წამებიც დავაფიქსირე...

მაშინ ერთი ფოტოს ქაღალდამდე მიტანას (ანუ დაბეჭდვას) რამდენიმე პროცესის ჩატარება სჭირდებოდა: ფირის ჩატვირთვა აპარატში, ფოტოების გადაღება (პარამეტრების დაყენებას, განათების მიხედვით, ცოდნა სჭირდებოდა, ახლანდელივით ავტომატურად კი არ ხდებოდა), მერე გასამჟღავნებელი წამლების დამზადება, ფირის ე.წ. „ბაჩოკში“ ჩახვევა და გამჟღავნება... დასაბეჭდი წამლების დამზადება, ოთახის ჩაბნელება, ქაღალდზე დაბეჭდვა... მერე გამოსახულებიანი ქაღალდების მინაზე მიწებება, რომ პრიალა გამოსულიყო... ჰო, დამავიწყდა - შვიდი ნომერი ავტობუსით ავლაბრიდან მარჯანიშვილის მოედანზე წასვლა და საჭირო ფოტოწამლების და ქაღალდების იქ ყიდვა... Проявитель და Фиксаж ერთად ორმოცდაათამდე კაპიკი, ფოტოქაღალდი (20 ცალი) - ოცდაათი კაპიკი, ავტობუსით იქით-აქეთ მგზავრობა - 10 კაპიკი... ერთ მანეთში ეტეოდა მთელი ეს „ფილოსოფია“

ახლაც საწერ მაგიდაში მიდევს ეს ფოტოაპარატი, ბავშვებმა მოშალეს, მაგრამ მაინც ვინახავ... ამ დღეებში 50 წლიანი მეგობრობის იუბილე გვაქვს და ამიტომაც გავაკეთე ფოტოკოლაჟი, რაც 1968-1984 წლებში ერთად შევქმენით ჩვენ: მე და Феликс Эдмундович Дзержинский-მ...